Het begon allemaal met een boerenjongen

Duizenden jaren lang bleven de methoden voor het verzenden van producten over zeeën en oceanen in wezen hetzelfde. De producten kwamen in houten kisten, zakken en vaatjes met wagens of later met vrachtwagens en treinen de haven binnen. De schepen werden vervolgens kist voor kist, zak voor zak en vaatje voor vaatje geladen en gelost. Het was een tijdrovend en arbeidsintensief proces. Diefstal was een voortdurend probleem. Vaak bracht een schip meer tijd door in havens, laden en lossen, dan op zee.

De hausse in de wereldhandel werd veroorzaakt door een simpele stalen kist. Het verzenden van goederen over de hele wereld was – eeuwenlang – duur, riskant en tijdrovend. Maar 60 jaar geleden veranderde Malcolm McLean dat allemaal.

McLean wist niets van scheepvaart, maar hij was een vrachtwagenondernemer. Hij wist veel over vrachtwagens, veel over het spelen van het systeem en alles wat er te weten viel over geld besparen. Hij zag niet alleen het potentieel van een zeecontainer die netjes op een dieplader zou passen, maar hij had ook de vaardigheden, de kennis en de risicovolle houding die nodig waren om dit mogelijk te maken. Tegen alle verwachtingen in slaagde hij erin om ‘containerisatie’ van een schijnbaar onpraktisch idee te veranderen in een enorme industrie – een industrie die de kosten van het internationaal transporteren van goederen verlaagde en een hausse in de wereldhandel veroorzaakte. Misschien is het bepalende kenmerk van de wereldeconomie, nou ja, precies dat: de container. Het is wereldwijd. Speelgoed uit China, telefoons uit Zuid-Korea, koper uit Chili, t-shirts uit Bangladesh, wijn uit Nieuw-Zeeland, koffie uit Ethiopië, tomaten uit Nederland, allemaal volgens het idee van Malcolm McLean.

• Voordat laadcontainers worden verzonden, kost vracht $ 5,86 per ton. Het kost nu slechts $ 0,16 per ton om een lading te laden.
• Vóór containers kon lading worden geladen met 1,3 ton per uur. De lading kan nu worden geladen met een snelheid van meer dan 10.000 ton per uur.
• In 1955 werd 0% van de goederen met containers vervoerd. Nu wordt meer dan 90% van elk gekocht artikel in een container verzonden.
• Vóór het verschepen van containers bestond 60-75% van de kosten voor het vervoeren van vracht over zee uit kosten aan bakboord, waaronder arbeidskosten, tijdverlies en schade (inclusief diefstal) aan vracht. Tegenwoordig gaan economen die internationale handel studeren er vaak van uit dat de transportkosten nihil zijn. Het houdt hun wiskunde eenvoudiger, zeggen ze. En dankzij de zeecontainer is het bijna waar.

We denken dat het normaal is door goedkope kleding, goedkope elektronica, alles goedkoop te hebben, en dat is onmogelijk zonder verzending. Het is onmogelijk dat we een T-shirt van € 5 kunnen kopen zonder dat het zo weinig kost om het te verzenden, dus het kan slechts een paar cent per eenheid kosten om te verzenden. De scheepvaart heeft misschien niet geleid tot globalisering, maar het ondersteunt het zeker. Dus de consument is de winnaar.
Het huidige niveau van economische integratie en handel zou simpelweg niet mogelijk zijn zonder deze grote stalen kisten. De wereld zoals we die kennen is gevormd door de container.